Rit 4: Passo del Mortirolo

 

Vandaag opnieuw iets minder goed weer: grijze, drijgende wolken waar de regen op elk moment kan uitvallen hangen boven Bormio. Even de weersvoorspellingen goed bekijken en dan uiteindelijk beslist om toch aan de langste en verste rit te beginnen richting Passo del Mortirolo. Volgens de weer-apps zou van ginder het 'betere' weer onze richting moeten uitkomen. We zijn eens benieuwd. De eerste 20km is het grotendeels bergafwaarts door het dal naar het dorpje Grosio.

 

Het mooie dal richting Grosio

 

Je vertrekt in Bormio op 1225m hoogte en daalt dus over die 20km naar 718m hoogte in Grosio. Dat zijn ruim 500 hoogtemeters en die moeten straks op de terugweg weer overwonnen worden nadat je één van de zwaarste cols van Italië hebt overwonnen! Als dat maar goed komt? We hebben een beetje regen onderweg waardoor we toch even onze regenjas moeten boven halen. Gelukkig stopt het met regenen als we vlak voor Grosio het kleine straatje inslaan aan de voet van de beklimming. We zien een paar fietsers voorbij zoeven die duidelijk hun afslag gemist hebben. Zonder uitgetekende gpx-track rij je er dus zo voorbij! Even de regenjasjes terug uitspelen en de nodige energie bijtanken en we kunnen er met een bang hartje aan beginnen.

 

Profiel Passo del Mortirolo

 

 

Er staan bordjes aan de zijkant van de weg. Elke km een bord met de gem. & max. percentage voor de komende km. En elke halve km de afgelegde & nog af te leggen afstand. Normaal gezien is zo'n aftelling goed voor de moraal maar hier omdat het zo tergend traag gaat valt dat dik tegen! Enfin, vermits we nog een groot stuk onder de bomen vertoeven, peddelen (of is het stoempen) we rustig verder omhoog. Naarmate de klim vordert en we hoger boven het dal komen worden de uitzichten steeds mooier. Ook de wolken lijken langzaam te verdwijnen. Op een iets vlakker stuk houden we even halt om wat te eten en drinken, van het uitzicht te genieten en zelfs een korte fotosessie te houden!

 

 

We zetten hierna onze weg verder en verlaten stilaan de boomgrens en komen zo tussen mooie weilanden terecht. De top lijkt niet zo ver meer en persen de laatste jus uit onze benen. Op de top is er buiten een bordje en steen als bevestiging dat je het gehaald hebt niet veel te beleven. Maar we hebben het gehaald, de top van de zware Mortirolo! En raar maar waar, hierboven schijnt de zon volop. Dus de weersvoorspelling was juist!

 

Yes, we hebben het gehaald!

 

Eén van mijn mooiste uitzichten ooit!

 

Nog even ééntje in close-up

 

Nu mogen we beginnen aan de zeer technische afdaling want het is niet alleen heel steil de bochten volgen elkaar heel snel op. Ook als we terug onder de bomen komen moet je goed opletten want je ziet in de schaduw minder goed hoe het wegdek is en er zijn nog veel natte plekken. Gelukkig bereiken we heelhuids Grosio terug waar we op zoek gaan naar iets om te eten voor we aan de lastige terugweg beginnen. Na een lekkere pasta achter de kiezen en met gevulde drinkbussen beginnen we eraan. Ok dan, dus 20km om ongeveer 500hm te overbruggen. Een klein euvel na die zware Mortirolo? Niet dus! Was de pasta nog niet goed verteerd? Was het de warmte? In ieder geval was de terugrit voor mij een ware helletocht! Ik moet mijn kompaan meerdere keren lossen. Nog nooit zo hard afgezien op de fiets. Halverwege na een zoveelste steile knik besluiten we toch even te stoppen. Ik eet nog een lekkere Meli wafel en blijk er terug een beetje door te komen.

 

Hopelijk de laatste steile knik?

 

Johan op kop!

 

Uiteindelijk haal ik toch nog zonder van mijn fiets te vallen Bormio en ons hotel na een rit van 76km en bijna 2000hm. We besluiten om deze namiddag nog even naar Bormio Therme te gaan om de batterijen op te laden en de spieren een beetje te ontspannen in de warme zwembaden en te relaxen in de sauna en stoombaden. Morgen staat dan eindelijk de Stelvio op het programma! Als dat maar goed komt?

 

RouteYou track van de rit naar Passo del Mortirolo

 


Maak jouw eigen website met JouwWeb