Rit 3: Col du Tourmalet

We zitten vandaag al aan onze 3de dag, wat vliegt den tijd hier snel! Alles verliep tot nu toe volgens plan. Maar als ik deze ochtend door het raam van mijn kamer kijk zie ik geen 5m ver! Alles pot toe van de dikke mist die in de vallei hangt. Alles is ook nog eens kletsnat. Wat is dat voor iets? Dit hadden we niet verwacht. Meteen een ander sfeertje aan de ontbijttafel. Want laat nu net vandaag het hoofddoel van deze reis gepland staan. Naar de top van de mythische Col du Tourmalet. De meest beklommen col van de Tour de France! En ik zou het eerlijk gezegd een beetje zonde vinden moesten we zo'n zware inspanning leveren om dan uiteindelijk op de top niets te kunnen zien van het uitzicht. Dus discussiëren we erop los of het wel zin heeft om vandaag deze col te gaan doen. Nathalie van het hotel zegt dat het waarschijnlijk alleen maar in de vallei zelf zal hangen die mist. Maar ja, 100% zeker is ze daar natuurlijk ook niet van. Gelukkig heb ik op mijn GSM een link staan met een aantal webcams vanop de Tourmalet. En daar zien we duidelijk een blauwe lucht op dus gaan we het toch maar riskeren. We zijn eens benieuwd.

Opnieuw rijden we meteen uit het domein naar links en volgen de korte afdaling op de hoofdbaan. Nu gaan we eens niet naar het fietspadje maar blijven de hoofdbaan door de vallei volgen. Het is een lange, rustig oplopende strook naast een kolkende rivier. Ideaal om aan een gematigd tempo warm te rijden. Na een dikke 17km slaan we in Luz-Saint-Sauveur linksaf en kunnen we aan de lange beklimming van dik 18,5km beginnen van de Col du Tourmalet.

 

Aan de voet van de beklimming

 

Profiel Col du Tourmalet

 

Er hangt hier beneden nog steeds wat lage bewolking en lichte mist maar zien wel duidelijk dat het begint uit te klaren naarmate we hoger gaan. Dus dat komt nog wel goed vandaag met die mooie uitzichten! En ja hoor, na een paar km klimmen zijn we boven de laaghangende mist gekomen.

 

In de verte zie je nog de laaghangende mist

 

De klim van de Col du Tourmalet is redelijk rechttoe rechtaan. Constant rond de 8à9%. En als je dan in een goed ritme zit (zoals bij mij het geval is) is het heerlijk klimmen natuurlijk. In het dorpje Barèges loopt het even iets steiler omhoog maar daarna is het 1km wat vlakker. Dus dat compenseert. Hierna komen we op een splitsing. Ofwel kunnen we de hoofdbaan blijven volgen die naar Super Barèges (een groots opgezet ski-station) loopt ofwel slaan we rechtsaf een klein wegje in dat nog eens versperd wordt door een slagboom. Normaal had ik deze alternatieve weg voorzien maar twijfelen nu toch even. Als we zien dat er een lokale fietser ook deze weg neemt riskeren wij het ook maar. Dit zou dus de oude beklimming moeten zijn die sinds 2011 niet meer gebruikt wordt door het normale verkeer maar alleen voor fietsers is voorzien. Je moet het alleen maar weten hé! Super rustig en ongelooflijk mooi hier maar ook ontzettend warm want helemaal ingesloten in een kloof. We stoppen even aan een riviertje om iets te eten en drinken en een paar foto's te nemen van dit schoon stukje natuurpracht.

 

Even stoppen aan een prachtig riviertje

 

Uitzicht andere kant van het riviertje

 

Nu we even bijgetankt hebben kunnen we onze weg verderzetten. We rijden nog steeds op deze alternatieve weg rustig tegen de bergflank omhoog. Men noemt dit stuk blijkbaar: La voie Laurent Fignon, opgedragen aan de in augustus 2010 overleden voormalige Tour de France winnaar! Hoe hoger we komen hoe mooier het landschap wordt. We rijden terug richting de hoofdbaan en zien het ski-station van Super Barèges onder ons liggen. 

 

Ski-station Super Barèges onder ons

 

The King of the Mountain? 🤴😁

 

Het begint nu echt wel serieus warm te worden ondanks dat we steeds dichter bij de 2000m hoogte komen. Uiteindelijk komen we terug op de hoofdbaan terecht waar we even stoppen omdat het laatste gedeelte nog redelijk zwaar gaat worden. En ook omdat ik mijn velleke nog even wil insmeren tegen het verbranden van de steeds feller schijnende zon! Het laatste stuk gaat het bijna niet meer onder de 8%. Dit vraagt zoals gewoonlijk na een monsterlange klim nog een enorme inspanning.

 

Marc op het laatste gedeelte

 

Johan is hier al een tijdje voorop gereden. Die heeft blijkbaar zijn inspanning goed gedoseerd. Ik ben na de laatste stop een beetje mijn ritme kwijt geraakt. Maar ondanks alles komen we alle 3 toch zonder verder noemenswaardige problemen boven en bereiken we de top van deze legendarische Col du Tourmalet. Goed gedaan mannen! Iedereen is even bezig om deze fantastische prestatie met machtige uitzichten vast te leggen voor de eeuwigheid.

 

De bewijzen dat we het gehaald hebben! 

 

Alle 3 hebben we het gehaald!

 

Mijn fiets in een fantastisch mooi decor

 

Uitzicht vanop de top over de beklimming

 

Eéntje van mijzelf met de beklimming achter mij

 

Na de nodige foto's gaan we hierboven nog even iets drinken. En ondanks dat we op 2115m hoogte zitten kunnen we ons gewoon op het terras zetten in het zonnetje. Het blijkt hier nog een lekkere 20°C te zijn. Du jamais vu! Daarna mogen we aan de lange afdaling beginnen. Hiervoor gaan we wel gewoon de hoofdbaan blijven volgen. En als we uiteindelijk aan de splitsing met het kleine alternatieve wegje van daarstraks komen moeten we even op zoek gaan naar een ander klein wegje omhoog. De man van Nathalie van het hotel had ons gezegd dat daar een klein leuk restaurantje zou zijn met een mooi uitzicht en vooral lekker eten. Dit blijkt toch nog redelijk lastig te zijn wegens vies steil omhoog. En er lijkt op het eerste zicht maar geen einde aan te komen. Maar uiteindelijk vinden we het dan toch: Auberge du Lienz - Chez Louisette. We zetten ons op het terras maar nu wel in de schaduw en bestellen een taartje met een frisse cola. Amai, dat gaat smaken!

 

Lekker taartje bij Chez Louisette!

 

Na dit heerlijk calorie-bommetje dalen we terug via hetzelfde kleine wegje tot op de hoofdbaan en volgen de afdaling tot in Luz-Saint-Sauveur. We blijven op de hoofdbaan tot in Pierrefitte-Nestalas. Hier nemen we dan het fietspad tot iets voor ons hotel. We rijden ons hotel nog voorbij tot in het centrum van Argelès-Gazost. Op een pleintje zetten we ons op het terras van Café Les Fleurs waar mijn fietsmakkers genieten van een fris Belgisch biertje. Ik hou het bij ne Pepsi!

 

Marc en ik op het fietspad

 

Mijn 2 fietsmakkers met een Belgisch biertje!

 

Terwijl we nagenieten van deze stevige klim bekijk ik nog even de statistieken. We komen uiteindelijk op een rit van bijna 77km met net geen 2100hm. Het hoofddoel van deze trip is daarmee alweer bereikt. Toppie!

 

RouteYou track van de rit naar Tourmalet


Maak jouw eigen website met JouwWeb