Rit 3: Cadaqués - Port de la Selva - Sant Pere de Rodes

3 dagen op een rij fietsen, is dat niet wat te veel van het goede? Dat zullen we straks wel zien als alles gepasseerd is! Vandaag gaan we een eerste keer op verplaatsing. Naar een klein dorpje dat ergens tussen L'Escala en Rosas ligt genaamd Fortià. Vorig jaar ben ik ook al eens van hieruit vertrokken. En dus wist ik nog dat ik hier mijn wagen op een plein onder de bomen kon parkeren. Handig voor als ik straks tenminste niet in een oververhitte wagen moet stappen! Ik ben al vroeg onderweg want het is toch nog een half uurtje rijden met de auto. Om stipt half 8 zit ik op mijn fiets en vertrek noordwaarts richting Rosas. Daar ga ik de bergen eens gaan verkennen. Het is nog een beetje mistig zo vroeg in de ochtend.

 

De bergen liggen nog gesluierd in de mist

 

Daar moeten we over!

 

Ik ga vandaag in totaal 3 beklimmingen doen. De eerste van de dag is Alto del Puig Vidriera. Een klim van ongeveer 5km. Deze gaat net niet tot 300m hoogte en heeft een constant gemiddelde van rond de 6%. Dat valt al bij al nog mee. Zeker wanneer hij op de top nog goed afvlakt.

 

Profiel Alto del Puig Vidriera

 

Alhoewel we hier op de top nog niet zo heel hoog zijn hebben we toch al een behoorlijk mooi uitzicht op de omgeving. Langs de kant vanwaar ik geklommen heb uitzicht over Rosas. En langs de andere kant uitzicht over Cadaqués. En daar moeten we dan ook naartoe.

 

Rosas in de verte

 

Het toeristische Cadaqués

 

Na een tijdje op dezelfde hoogte te zijn gebleven volgt er een kronkelige afdaling van 5km naar Cadaqués. Hier komen veel toeristen naartoe. De meesten met plezierbootjes via de mooie haven. Maar spijtig genoeg ook iets te veel naar mijn goesting met de wagen over de bergen. Dus met de nodige voorzichtigheid bereik ik veilig en wel het haventje van Cadaqués. Even de tijd nemen om iets te eten en wat foto's te nemen.

 

Voorlopig nog rustig in het haventje van Cadaqués

 

In het dorpje zelf is het al wel redelijk druk. Ik moet nu terug via dezelfde weg als de afdaling van daarnet. Dit is dan meteen al de 2de beklimming van de dag. Een vrij drukke baan dus naar de Coll de la Perafita. Weer een beklimming van om en bij de 5km naar 250m hoogte aan gemiddeld 5%.

 

Profiel Coll de la Perafita

 

Als ik hier op de top kom ga ik nu rechtsaf en volg een lange, mooie afdaling van ongeveer 8km naar El Port de la Selva. Wat een leuke afdaling was dit! Ik kom beneden letterlijk op de boulevard terecht vlak bij het strand. Ook hier weer de nodige foto's nemen en voldoende drinken want het is intussen al bijna 10u en dus serieus warm aan het worden.

 

 

Nu ik 'voldoende' heb bijgetankt kan ik aan de 3de en laatste beklimming beginnen. De Alto de Sant Pere de Rodes. Deze heb ik vorig jaar vanuit de andere kant gedaan en viel toen wel mee maar nu dus de duidelijk steilere kant die vertrekt vanuit El Port de la Selva. Bijna 8km lang van zeeniveau naar boven de 500m hoogte geraken aan een gemiddelde van rond de 8% gedurende de eerste 6km. Stevig! Gelukkig ligt er juist nieuwe asfalt maar het is echt bloedheet langs deze kant. We zijn eens benieuwd!

 

Profiel Alto de Sant Pere de Rodes

 

En of het zwaarder is. Meteen kijk ik tegen percentages van rond de 8% aan. Het voelt precies als een muur waar ik op moet. Met de 2 andere beklimmingen al in de benen begint de verzuring al vrij snel zijn intrede te doen. Daarbij merk ik ook dat ik mijn drankvoorraad er sneller dan normaal begin door te jagen. Als dat hier maar goed afloopt? Op tijd eens stoppen dus en niet alleen om van het uitzicht te genieten maar even op krachten te komen.

 

Mooi uitzicht over de baai van El Port de la Selva

 

Effe bekomen!

 

Leuke haarspeldbocht in nieuwe asfalt

 

Na lang zwoegen en puffen en trekken en sleuren komt eindelijk het Monasterio de Sant Pere de Rodes in zicht. Maar het heeft mij veel moeite gekost, amai! Den Dré zal later op Strava de gevleugelde uitspraak doen: Sant Pere = ik zie mijne pere! Ik kan hem bij deze geen ongelijk geven! Gelukkig is het vanaf nu zo goed als vlak tot aan de afdaling aan de andere kant. En mijn drinkenbussen zijn nu echt zo goed als leeg! 

 

Eindelijk: Monasterio de Sant Pere de Rodes

 

Even de benen wat ontlasten op dit vlakkere gedeelte vooraleer ik aan de lange afdaling begin aan de andere kant. Deze ken ik nog van vorig jaar en is enorm leuk om te doen. Als ik beneden in het dorpje Vilajuïga toekom even op zoek gaan naar iets om te drinken maar spijtig genoeg niets te vinden. Alles zo dood als ne pier hier. En ik moet nog zo'n 15km door een soort van niemandsland rijden eer ik aan mijn auto ben. Gelukkig passeer ik nog één klein dorpje waar ik bij toeval achter mij kijk en een klein supermarktje zie dat nog open is. Ik strompel binnen op zoek naar iets fris om naar binnen te kappen. Aan de kassa staat gelukkig een drankautomaat met gekoelde dranken. Ik vraag of ze Cola hebben en de eigenaar wijst erop dat hij zelfs ne Light heeft. Maar daar ben ik niets mee, geef mij maar ne gewone, ik heb wat suikers van doen. Amai, dat gaat smaken. Ik zet mij even buiten in de schaduw en kap die 33cl bijna in één keer naar binnen. Nog nooit zoveel dorst gehad. Nu zal ik wel tot aan de auto geraken zeker? En zo kom ik na bijna 4u fietsen terug toe in Fortià na een stevige rit van 77km met 1200hm! Morgen duidelijk ne rustdag, die heb ik wel verdiend.

 

RouteYou track van de rit Cadaqués - Port de La Selva - Sant Pere de Rodes

Maak jouw eigen website met JouwWeb