Vandaag alweer onze laatste dag hier! Boehoe! En zoals je op de foto's hierboven kan zien keek ik zoals elke ochtend 's morgens door mijn raam naar de top van de berg. Elke ochtend zag ik een mooie blauwe hemel met aftekening van de schaduw door de opkomende zon. Vandaag spijtig genoeg niet! Geen blauwe lucht en ook geen mooie schaduw van de zon. Het zal toch niet waar zijn zeker voor onze laatste dag geen goed weer? Aan het ontbijt direct een ander sfeertje. Iedereen raadpleegt zijn beste weer-apps om te kijken wat de voorspellingen zijn. En ja dus redelijk veel bewolking vandaag met kans op lichte regen. Gelukkig hebben wij al onze belangrijke cols al kunnen afvinken. Alleen nog de Col d'Ornon wouden we nog doen. Deze wordt meestal als eerste gedaan wegens minder zwaar en perfect om in te rijden. Wij gebruiken hem echter als laatste om uit te bollen. 

Profiel Col d'Ornon

Zoals je dus aan het profiel kan zien geen al te moeilijke beklimming. We vertrekken dus nog vol goede moed uit ons hotel naar rechts richting het gekende fietspad naast het water maar laten het nu voor wat het is en blijven de hoofdbaan eens volgen. En het valt zo vroeg in de ochtend eigenlijk nog wel mee qua verkeersdrukte. Want na amper 8km fietsen slaan we al rechts af en kunnen we aan deze beklimming beginnen. Een klim dus van 10,5km lang met gematigde stijgingspercentages. Het loopt goed en het klimmen gaat fantastisch ondanks dat we hier al een kleine week bezig zijn ondertussen. Na 2km klimmen komen we aan de splitsing met de beklimming naar Oulles. Een korte, steile, onbekende maar mooie beklimming naar het schijnt. Misschien is die nog voor straks op de terugweg. Dat zal nog van het weer afhangen. Wij blijven gewoon de hoofdweg volgen naar de top van de Col d'Ornon. Na 5km is er weer een splitsing, deze keer naar de onverharde top van Col du Solude voorbij het dorpje Villard Reymond. Ook misschien nog een optie voor straks op de terugweg? Tijdens deze beklimming dikt het wolkenpak aan maar gelukkig blijft het nog droog. En na iets meer dan één uur staan we al op de top. Johan is zowaar als eerste toegekomen. Te laat gepiekt dus!

Uitzicht tijdens de beklimming

Boven een paar fotootjes nemen en terug via dezelfde weg naar beneden. Maar tijdens de afdaling begint het dan toch te regenen. Niet zo heel hard maar toch. We stoppen aan de splitsing met de Col du Solude maar besluiten deze niet meer te doen. Stel dat het weer toch nog verslechterd dan staan we daar op die onverharde col. En ook verder naar beneden laten we de beklimming naar Oulles voor wat het is. We keren gewoon, nu wel via het fietspad langs het water, terug richting ons hotel. Maar als we op de hoofdbaan komen klaart het terug een beetje uit, de zon komt zelfs af en toe piepen. Dus besluiten we nog om eens helemaal rond het meer te fietsen en achterom langs het oude dorpje nog eens terug te keren. Zo hebben we toch nog wat meer kilometers op de teller. Boven stoppen we aan het kerkje om wat foto's te nemen en een laatste keer van het uitzicht te genieten.

We dalen af naar het hotel en besluiten op het dorpsplein te stoppen om iets te eten en drinken. Een paar lekkere koffiekoeken van het lokale bakkertje gaan als zoete broodjes binnen. De zon komt er zowaar nu terug helemaal door. Bij mij beginnen mijn klimmersbenen opnieuw te jeuken. Nog niet voldaan wil ik er nog een kleine beklimming aan toe voegen. Johan en Marc houden het voor bekeken en zetten zich op het terras voor een lekkere, frisse pint. Laat het jullie smaken, mannen!

Ne ferme Jupiler voor mijn fietsmakkers

En ik, ik begin er terug aan, solo deze keer. Eerst de kleine beklimming van de dam om zo langs het meer te komen richting Oz en Oisans. Richting een klein ski-station waar je de kabellift kan nemen over de hoogste toppen hier in de omgeving. Een kortere, steilere beklimming dan die van deze ochtend. Amper 7km lang maar met een stevig gemiddelde van boven de 7,5%. We zijn eens benieuwd.

Profiel Station d'Oz en Oisans

Ik geniet met volle teugen van het klimmen zelf. Nooit eerder ging het eigenlijk zo goed als nu. Ik heb al gehoord van sommige sporters die een 'Runners High' ervaren. Zou er ook zoiets bestaan als een 'Cyclist's High'? Als dat zo moest zijn kom ik er nu toch wel dicht in de buurt van. Zalig is dit! En ondanks dat het hier bij momenten steil omhoog gaat blijf ik maar met een brede smile op mijn gezicht rondrijden. En zo sta ik al sneller dan verwacht op de 'top' van deze beklimming. Niet echt een top natuurlijk maar een dood einde op een op dit moment uitgestorven ski-station. Nog wat mooie laatste foto's nemen en de omgeving proberen zo goed mogelijk in mij op te nemen is de boodschap.

Nu gewoon nog rustig naar beneden bollen en af en toe dus stoppen voor wat foto's want het einde komt in zicht en ik wil precies nog niet dat het eindigt. Beneden nog rustig cruisen langs het meer en de 2 bochten nemen in de afdaling langs de dam. En zo kom ik dan solo toe aan ons hotel met nog bijna 75km op de teller en een dikke 1600hm. Nu is het echt gedaan. De mannen zitten nog steeds op het terras aan hun zoveelste pint. In de namiddag klaart het nog helemaal uit en nemen we nog een laatste duik in ons zwembad. Allemond en La Douce Montagne: jullie waren geweldig. De bergen en het weer: jullie waren fantastisch. Maar voor nu: c'est fini!

Beter kan je niet afsluiten!

Strava Activity - Rit 7 Allemond, Col d'Ornon + Oz en Oisans (Oz-Station): 74km