Super rustig in een bewolkte sfeer

En zo blijven we hier een 8-tal km ver weg van de drukte klimmen door mooi en rustig landschap. Uiteindelijk komen we iets voor Aucun terug op de normale weg richting de Soulor. Je ziet wel meteen dat je op een bredere hoofdbaan terecht komt maar voorlopig is het er nog vrij rustig. Zal misschien met het iets mindere weer te maken hebben? 

Terug op de hoofdbaan richting de Soulor

Hier lijkt het nagenoeg vlak te zijn. Ideaal om nog even de benen wat te ontlasten. Want seffens gaat het feest beginnen. Vanaf Arrens-Marsous begint de pret. Onmiddellijk gaat het van 7% over 8% naar uiteindelijk 9%. En dit gedurende 7km. Hier dankt de Col du Soulor zijn naam van zware col aan. Nog even het profiel meegeven vanaf Arrens-Marsous van de combo Col du Soulor + Col d'Aubisque.

Profiel Col du Soulor - Col d'Aubisque

Steil omhoog richting de Soulor

Nogal goed dat het vandaag een beetje bewolkt is waardoor het iets minder warm is. Dat maakt dit zware stuk al iets draaglijker. Ook zijn op dit gedeelte gelukkig nog een aantal bochten en dat breekt het klimmen toch ook een beetje. Om dan nog maar te zwijgen over de vele schapen langs de kant van de weg op deze 'beestachtige' beklimming!

De vele schapen langs de kant van de weg

Hoe hoger we komen hoe meer het prachtige landschap zich ontvouwt. Met onze laatste krachten persen we nog alle jus uit onze benen en komen we uiteindelijk toe op de top van de Col du Soulor. Hier is het een drukte van jewelste. En niet alleen vanwege de vele mensen maar allerlei 'wilde' paarden en ezels hebben zich deze plek toegeëigend! De nodige foto's kunnen natuurlijk niet ontbreken.

Col du Soulor: check!

Voor het nageslacht!

Mooi uitzicht met een klein streepje zon

Zijn het 2 of toch 4 ezels? 😆

Hierna moeten we nog verder door naar de top van de Col d'Aubisque. Eerst mogen we een 3-tal km afdalen en dan terug gedurende 3km zachtjes bergop langs de bergflank omhoog. Dit is wat men noemt een 'cliff road' en wordt ook wel de Cirque du Litor genoemd. Blijkbaar is het hier waar in 1951 Wim Van Est 70 meter naar beneden zou gevallen zijn toen hij de gele trui droeg! Best wel een serieuze afgrond en eigenlijk moeilijk om dit toch wel wondermooi natuurfenomeen deftig vast te leggen op foto. Er zijn ook nog 2 tunnels uit de rotsen gekapt die we 'mogen' doorkruisen. 

Begin van de 'cliff road' naar de Aubisque

'Cliff road' langs de bergwand

Op weg naar een 'tunneltje'

Even stoppen net voor het tunneltje

'Cliff road' in de verte

Tunnel en cliff road samen in één beeld

Na dit vlakkere gedeelte is het nog gedurende 4km redelijk steil omhoog. Ook omdat we al redelijk hoog zijn en de wind hier vrij spel heeft blijkt dit laatste stuk lastiger dan gedacht. Maar ook hier kennen we geen problemen mee en zo komen we uiteindelijk op de top van de Col d'Aubisque. Hier geven we onze ogen dan ook meer dan de kost en moeten de nodige foto's dit voor eeuwig vastleggen.

Onze 3 fietsen? 

Ik denk dat ze wat te groot zijn voor ons!

We gaan hier even in het barretje iets drinken vooraleer we aan de lange terugweg beginnen. Terwijl we op het terras zitten zien we in de verte de wolken toch nog flink aandikken. Hopelijk komt daar toch maar geen regen van. Ik doe nog vlug de nodige armstukken aan en dan kunnen we al een stukje afdalen tot aan die 'cliff road'. Want hier moeten we dan nog een 'klein' knikje over om terug tot op de Soulor te geraken. Daar moeten we nog even halt houden omdat de weg nu helemaal versperd is met paarden. Er is geen doorkomen aan. En nieuwschierig dat die beesten zijn! Niet normaal!

'Wilde' paarden op de Soulor!

Als de weg eindelijk terug een beetje vrij is kunnen we aan de langere afdaling beginnen van de Soulor. Ik vertrek als eerste terwijl mijn 2 kompanen nog wat 'sightseeing' aan het doen zijn. Maar na een paar km moet ik net na een bocht vol in de remmen gaan omdat de schapen gewoon in't midden van de baan liggen te slapen. Blijkbaar houden ze er enorm van om op het lekkere warme asfalt te liggen. Vermits mijn 2 fietsmakkers er toch nog niet meteen aankomen maak ik van de tijd gebruik om dit tafereel even vast te leggen op foto.

Lekker warm op het asfalt!

Als we terug compleet zijn dalen we verder af. In het lange, rechte stuk in de vallei gaan we wel nog even stoppen om iets te eten want het is ondertussen al 13u gepasseerd. In het dorpje Arres-en-Lavedan houden we halt bij Bar-Restaurant L'Arragnat. Een oud koppeltje bediend er de klanten zoals in de jaren stilletjes. Alles op zijnen tijd en op't gemakske dus. Want als ze onze bestelling komen opvragen en we gewoon ieder 2 pannenkoeken bestellen gaan de alarmbellen af alsof we een 3-gangen menu bestellen. Maar we stellen hun meteen gerust en maken duidelijk dat we tijd genoeg hebben. We hebben er dan misschien wel wat langer als normaal moeten op wachten maar wat waren het ongelooflijk lekkere pannenkoeken. Njammie! Na dit uur oponthoud is het nog maar een klein stukje afdalen tot het centrum en rijden nu meteen door naar het hotel. Een beetje gaan rusten na deze 2de rit die we afsluiten met 66km op de teller en bijna 1950hm. Morgen staat normaal gezien de legendarische Tourmalet op het programma! 

RouteYou track van de rit naar Soulor + Aubisque