We zijn alweer halverwege deze fietsvakantie, wat gaat de tijd toch snel! Veel te snel! Vandaag weer een prachtig fietsweertje dat vraagt voor een fantastisch ritje. Nu ja 'ritje' dat heeft alleen maar betrekking op de afstand want qua hoogte en hoogtemeters vandaag weer een stevig pakketje. Na het onbekendere Col de Poutran en Lac Besson van gisteren als toetje na Alpe d'Huez vandaag iets helemaal onbekend. Maar zoals het cliché wil: onbekend is onbemind. Nu ik had er zelf al wel van gehoord van die Col du Sabot. De hoogste hier in de buurt dan nog wel. Maar een dood einde dus minder geliefd bij de meeste. En ook nog eens de steilste getuige het profiel hieronder.

Profiel Col du Sabot

Dik 14,5km lang maar aan een gemiddelde van 8,5% over gans de lijn! Stevig! We zullen dan eerst maar even wat rustig inrijden zeker? Dat doen we door ons hotel naar rechts te verlaten en achter ons hotel door te steken naar het meer. Normaal had ik voorzien om helemaal achterom het meer rond te rijden. Maar dat hadden we al toen we van Croix de Fer / Glandon kwamen in omgekeerde richting gedaan. En het blijkt daar alles behalve vlak te zijn. Dus rijden we gewoon de dam over van Lac du Verney en nemen de vlakkere en kortere aanloop naar de beklimming van Col du Sabot. Deze hadden we toen op dag 2 ook al even verkeerdelijk opgereden en begint dus meteen stevig met 3km aan gemiddeld 9%. 

Ze stonden erbij en keken ernaar!

Na deze eerste stevige kilometers vlakt het gelukkig een klein beetje af, allé 't is te zeggen, zo rond de 7à8%. We passeren de splitsing met Le Collet net voor het dorpje Vaujany. Deze is misschien nog voor straks, we zien wel. Vaujanay is nogal gekend onder de profs omdat die van AG2R, met Oliver Naesen en Greg Van Avermaet, er hun jaarlijkse stage al eens durven te houden. En ook omdat het dorpje zijn naam verleend aan 2 gekende Gran Fondo's. Wij rijden er voor nu rustig door, eigenlijk het enige dorpje waar je wat passage hebt op heel deze beklimming. Na Vaujany gaan de stijgingspercentages weer flink de hoogte in. Tot nu toe reden we nog redelijk in de schaduw door de dichte begroeiing. Maar daar is nu helemaal geen sprake meer van. Landschappelijk enorm mooi allemaal, dat wel. Even wat sfeerbeelden van onderweg naar de top.

Fantastisch mooie uitzichten!

Dit is nog eens wat men noemt een 'natuur-col'. Niets dan mooie vergezichten over groene landschappen met op de achtergrond wit besneeuwde toppen. Zo vergeet je snel dat je eigenlijk serieus aan't afzien zijt. Want het wegdek hierboven begint slechter en slechter te worden, eigenlijk gewoon een veredeld geitenpad en de percentages blijven rond die 9% hangen. En het is dan ook nog eens redelijk warm aan't worden. Afzien en genieten tegelijk, noemt men zoiets. Maar hey we klagen niet hoor, af en toe eens stoppen voor wat foto's kan geen kwaad hé! De top komt nu wel snel dichter bij en gelukkig zijn er nog voldoende bochten, dat breekt het klimmen toch altijd.

En zo staan we na 2,5u fietsen eindelijk op de 'top' van deze wondermooie beklimming. Hier is er op het eerste zicht niet veel te beleven en te zien. Je weet wel, een dood einde hé! Ook het kleinste naambordje, of is het paalbordje (zie foto bovenaan) van een col dat ik ooit heb gezien. Maar ja beter iets dan niets zeker? Maar als je nu nog even te voet verder gaat en een klein beetje door de weinige sneeuw die er nog ligt stapt, krijg je toch nog één van de mooiste uitzichten op deze trip te zien. Je kan namelijk van hier bovenaf het grote meer Lac de Grand Maison zien liggen die we op dag 2 halverwege de beklimming van de Croix de Fer zijn voorbijgefietst. Dit moeten we toch wel even op de gevoelige plaat vast leggen!

Zo deze kunnen we ook weeral afvinken. Tijd om terug te keren naar beneden. Wel in't begin met de nodige voorzichtigheid want redelijk technisch met de nodige bochten en het minder goede wegdek waar regelmatig ook nog eens wat koeien durven in de weg te staan. Maar uiteindelijk geraken we zonder veel problemen tot in Vaujany waar we even stoppen om iets te drinken. Het is al bijna middag en de drinkbussen beginnen leeg te geraken. Na dit verfrissend oponthoud zetten we onze weg verder naar beneden en beslissen om uiteindelijk toch ook nog Le Collet op te fietsen. Een kort maar steil ding dat naar ik vernomen heb een mooi uitzicht zou hebben op het meer Lac du Verney en Allemond zelf. We zijn eens benieuwd. En omdat de zon weer pal in het zenit staat geen makkelijke opdracht. Bij mij gaat het redelijk, kom eindelijk eens als eerste boven toe, maar de anderen zitten duidelijk door hun beste krachten heen. Gelukkig is het niet te lang, amper 5km lang, maar wel aan een gemiddelde van 9,5%! BAM! Maar het was het kleine uitstapje meer dan waard getuige deze prachtige beelden.

Nu alleen nog van dat steile ding naar beneden geraken. Maar dat gaat allemaal zonder noemenswaardige problemen. En dan komen we terug op de normale hoofdbaan langs het meer om zo terug op een deftig uur aan ons hotel toe te komen. Laat die pasta maar komen! We hebben op dit kortere ritje van amper 48km wel bijna 1900hm weggetrapt. En zijn met 2100m hoogte op het hoogste punt hier geweest. Even wat rusten aan het zwembad. Morgen is er alweer een nieuwe dag.

RouteYou track van de rit naar Col du Sabot en Le Collet

Strava Activity - Rit 4 Allemond, Col du Sabot + Le Collet: 48km