Het ontbijt 's morgens

Het vertrek is gelukkig lichtjes bergaf en na ongeveer 1km slaan we linksaf een klein wegje in. Zo komen we dan op een mooi fietspad terecht zodat we de iets drukkere hoofdbaan gedurende een 4-tal km kunnen vermijden. Daarna kunnen we niet anders dan de normale weg door de vallei volgen tot in Viscos. Hier zullen we als we rechtsaf slaan onmiddellijk mogen beginnen aan de beklimming van onze eerste col, nl. Luz-Ardiden.

Rechtsaf begint onmiddellijk de beklimming

Profiel Luz-Ardiden

Zoals je op het profiel kan zien zijn de eerste 2km meteen de zwaarste met respectievelijk 9% en 10%. Dat is al meteen ne ferme binnenkomer. Gelukkig hebben we daarjuist door de vallei al stilletjesaan lichtjes bergop kunnen inrijden. Maar toch, meteen zo abrupt naar deze hoge percentages doet enorm pijn aan de benen. Als we dit gepasseerd zijn vlakt het gelukkig wat af naar normale percentages. Maar komen we al meteen voor een eerste dilemma te staan. In het dorpje Viscos zelf staan borden met een omleiding ivm werkzaamheden. Juist op dat moment komt er een local voorbij die ons meegeeft dat we, zeker met de fiets, gewoon door kunnen rijden. Gelukkig maar want zo op een vreemde locatie meteen van uw parcours afwijken wie weet waar kom je dan allemaal terecht. Deze beklimming van Luz-Ardiden is niet de 'hoofdbeklimming' en dat merken we wel aan het wegdek. Redelijk grof van asfalt met kleine kiezeltjes (mede door de werkzaamheden?). Hier passeert er niet al te veel volk, dat is duidelijk. Maar wel fijn voor ons wegens weinig tot geen verkeer dus! 

Geen verkeer maar wel grove asfalt

Opgepast: kleine kiezeltjes in de bochten

Gelukkig rijden we langs deze weg alleen maar bergopwaarts dus hebben we niet zo veel last van die kleine steentjes. Straks gaan we wel via de 'hoofdbaan' naar beneden. Nadat we een reeks bochten zijn gepasseerd komen we op een vlakker stuk. Het ideale moment om even bij te tanken. We zijn tenslotte al een kleine 2u onderweg en hebben nog wel een stukje te klimmen. Na dit vlakkere gedeelte komen we dan ook op de hoofdbaan terecht waar we de laatste 4km naar de top kunnen aanvatten. Het is al behoorlijk warm en dit vraagt toch nog een serieuze krachtsinspanning.

Mijn 2 kopmannen richting de top!

Uiteindelijk werken we dit ook zonder verdere noemenswaardige problemen af en komen we alle 3 bijna samen toe op de top van Luz-Ardiden! Van hieraf heb je een mooi uitzicht over de laatste reeks bochten. Verder is het een dood einde op een momenteel uitgestorven ski-station. We nemen even de tijd om de nodige foto's te nemen en onze drinkbussen te vullen.

De laatste haarspeldbochten van Luz-Ardiden!

De 3 berggeiten hebben het gehaald!

Duimpje 👍 voor mezelf 😁

Dood einde maar mooi panorama

Nadat we de nodige foto's hebben genomen en onze drinkbussen terug gevuld zijn kunnen we aan de lange, technische afdaling beginnen. Maar dat is buiten Johan gerekend. Hij moet persé nog even plat rijden op die parking! Nu gelukkig kunnen we aan het gebouw wat in de schaduw staan en zien we de lol er nog van in (zie foto!). Maar wanneer Johan zijn reserve binnenband wil steken en deze ook steeds plat gaat is de fun er wel een beetje af. Blijkt dat er iets mis is met de ventielen van zijn nieuwe binnenbandjes. Maar zoals gewoonlijk hebben Marc en ik nog wel de nodige reserve banden mee en kunnen we uiteindelijk na veel geklungel toch nog aan die afdaling beginnen. Nu beter hierboven plat rijden dan tijdens het afdalen natuurlijk! Voor deze afdaling blijven we gewoon de hoofdbaan volgen tot in Luz-Saint-Sauveur. En deze kant is een bredere baan zonder losse steentjes, gelukkig maar. Het is ondertussen al half één als we beneden toekomen en gaan in het centrum op zoek naar iets om te eten. Op een terras in de schaduw, want al behoorlijk warm, genieten we van een lekkere pannenkoek met een bol vanille ijs en een grote cola! Schol!

En of dat het gesmaakt heeft!

Nadat we ons energiepeil voldoende hebben aangevuld kunnen we aan de terugweg beginnen. Hiervoor had ik 2 varianten voorzien. Gewoon via de drukkere hoofdbaan of via een zijbaan langs de flanken. We kiezen voor deze laatste optie en rijden inderdaad over een rustig baantje maar wel nog met een 100hm extra. Daarna komen we vanzelf terug op de brede baan en is het gelukkig grotendeels nog bergafwaarts tot iets voor het hotel. Daar moeten we nog een klein knikje over en rijden het hotel gewoon voorbij om nog iets te gaan drinken in het centrum van Argelès-Gazost. Maar om daar te geraken moeten we nog een laatste steil stukje op. Sommigen zien dit nog als een echte sprint, ze doen maar hé! We nestelen ons op een terras onder de bomen om deze eerste rit mooi af te sluiten. 

Op een terras in het centrum

Vandaag was de rit 63km lang met 1780hm. Niet slecht als eerste ritje hier. Daarna in het hotel nemen we nog een verfrissende duik in het zwembad met afsluitend een partijtje ping-pong!

De 2 profs in volle actie!

Hieronder nog even de statistieken van de rit meegeven.

RouteYou track van de rit naar Luz-Ardiden